Rzeczoznawca niejedno ma imię….

Pojęcie rzeczoznawcy jest bardzo ogólnym terminem. W języku potocznym zawód ten odnosi się zwykle do osoby, która po dokonaniu odpowiednich oględzin, wystawia opinię na temat danego obiektu czy też sprawy.

W ścisłym znaczeniu zawód rzeczoznawcy jest jednak o wiele bardziej skomplikowany i zróżnicowany.

Specyfika tego zawodu przybiera różne formy w odniesieniu do specjalizacji, którą dany rzeczoznawca się trudzi. Do najbardziej popularnych branży należą firmy ubezpieczeniowe, firmy, które zajmują się ubezpieczeniami motoryzacyjnymi oraz likwidacją szkód komunikacyjnych, jak również firmy zajmujące się obrotem  oraz finansowaniem nieruchomości. Zdarza się również, że rzeczoznawcy swoją pracę wykonują jedynie dorywczo, doradzając i wystawiając opinie w dziedzinie, która trudzą się na co dzień.

Potencjalny kandydat na stanowisko rzeczoznawcy winien posiadać co najmniej wykształcenie wyższe (zdarza się również, że tytuł magistra jest wymaganiem, które należy spełnić w pierwszej kolejności).

Warto jednak podkreślić, iż pretendent powinien ukończyć kierunek studiów, ściśle związany z dziedziną, którą chce się zajmować. Ukończenie dodatkowych studiów podyplomowych daje większe szanse na zdobycie upragnionego zatrudnienia.

Bardziej szczegółowe wymagania, które opisują powyższy zawód, określone zostały w przepisach prawnych. Bardzo ważnym czynnikiem decydującym o przyjęciu kandydata jest udokumentowana, wieloletnia praktyka zawodowa ściśle związana z dziedziną, którą chce się zajmować.

Ponadto koniecznym warunkiem jest zdanie egzaminu państwowego (ewentualnie egzaminu we właściwej instytucji), dzięki któremu uzyskamy odpowiednie kwalifikacje i prawo do wykonywania zawodu.